Promesas

Téñote que chamar.

Prometo que mañá, a primeira hora, antes de que o día me envolva coa sua arañeira

heite chamar

ou enviarche un sms

antes que o monstro me trague

porque unha vez no seu ventre xa non hai cobertura

até que á noite bótame fóra derrotado para cair na cama

e penso que mañá teño que te chamar

ou enviarche un sms

propósitos firmes que me pechan os ollos

cada xornada que paso lonxe de ti

Xa..., a última vez non foi a mellor

nunca comprendo nada

parece que ando aboiando pola vida

como unha bolsa de plástico

levada polo vento

a ternura que non che dei pagueina en kiloxulios

qué pouco entendo!

O certo é que hai unha tristura

pero non instalada entre nós

creo que me sae polos poros,

basta como o mel, e cólase a todo canto toco.

Por moito que tento lavarme

sobre todo con riberas del duero

ou bordeaux, ou riojas

ou directamente coa rapidez do ron

cada vez esvaro máis lonxe

cara adentro de min.

Quixera viaxar a un lugar

onde non estivera eu

pero vaia onde vaia

sempre me atopo, o mesmo de sempre

como un deus ubícuo

non me desfago de min

decote esquezo o procedemento

e saio de viaxe levándome alá onde vaia.

Mentras non o consiga

prometo que mañá hei de te chamar

ou mandarche un sms

ou enviarche por telepatía

as miñas mans para que percorran o teu corpo

mañá

seguro non hei esquecer