na porta
da tua casa
mergulleime nun caldo
de café con leite e torta de améndoa
entrábame a vontade polos poros da pel
ese país que non existe
no código binário
unha nación difusa entre o cero e o un
un continente que non quere estar
nos libros de xeografía
quizáis así tamén sexa eu
pasar desapercibido, viver fóra
dos arquivos, de incógnito.
Aproveitando a visita saín
lastrado de novela brasileira
e poesía, á procura
das pontes que nos eleven ao un
das fontes que nos acheguen aos dous
sempre na distância
para ben ser, enchoupados de nostálxia
a buscarnos no horizonte do calendário
que lenta pasa a vida!
canto tempo sen o arrecendo
húmido do teu corpo!
e así, así mesmo
sígote amando por procuración
mentres o mundo que vou construíndo
se esboroa constantemente
deixando só un ronsel de borralla
o triste legado dun home triste
que te amou.
nada
sábado, 29 de maio de 2010
quarta-feira, 26 de maio de 2010
Dia de chuva

Chove. A farola, o faro, a gaivota. A cidade difuminada pola chuva alá no fondo, na outra beira da ria. Chove pero non é inverno e en dez minutos voltará o sol a baixar o tempo de exposición. Non, a chuva non me molesta, ao contrario hidrátame os sentimentos.
Está ben que chova, axuda a lavarme dos residuos cos que me cobre o resentimento. É como prender unha vela aromática que fai que todo volte á normalidade.
O rencor é unha planta adaptada a ambientes extremadamente áridos, sobrevive aí, aparentemente lignificada, até que cunha excusa calquera saca espiñas novas, duras e afiadas como agullas, cheas de veneno.
Polo de agora volverase agachar nalgún recuncho do cerebro, pero sei que non desaparecerá, nin quero que o faga, que estea aí á sombra para lembrame os erros pasados, cando cunhas portas en trompe-l'oeil do paraíso reclutaban cidadáns exemplares para a dereita espanhola.
Que chova cinco minutos máis.
segunda-feira, 17 de maio de 2010
quarta-feira, 12 de maio de 2010
Tormenta - tempête

Todo é cuestión do ponto de vista
Se vas na cuberta dun transatlántico, cunha copa de martini na man
só notarás o mareo que che poida procurar o alcool
Se cruzas nun barquinho de pasaxe, moveseche un pouco o mundo
quizáis sintas inquietude se non estás afeito
Mas se estás nadando, lonxe da beira, as ondas a abanarte coma o tapón dunha botella
o ceo parecerache o preludio do inferno
quarta-feira, 5 de maio de 2010
lovely piper - bonita gaiteira
Prémio da Anabela

Muito obrigado, Anabela. (Anabela Magalhães, bien sûr)
Mesmo se está um bocadinho descuidada, agradeço que tenhas pensado em esta minha casa na rede.
E das condições do prémio... já sabes o pouco expansivo que sou.
beijinhos
Subscrever:
Mensagens (Atom)