quinta-feira, 17 de junho de 2010

Flores de ortiga

Fleurs d'ortie, flores de urtiga
Esta foto xa a puxen no flickr pero repítoa aquí para que se vexa que as ortigas, amáis das propriedades medicinais, e o molestas que chegan a ser cando vas con pantalón curto, tamén posúen unhas fermosas flores.

No galego da miña infancia ás ortigas chamabámoslles "estrugas"

Ben, finalmente non son ortigas, débolle a aclaración a un tal marra

9 comentários:

Anónimo disse...

colega, esa non é a urtiga.
Trátase dunha planta da familia das Boragináceas, que nada ten que ver coas Urticáceas.Ten uns peliños nas follas, pero non son urticantes.
Esta chámase en galego BUGLOSA, e en castelán Lengua de buey. O seu nome botánico é Pentaglotis sempervirens.
As flores das urtigas non teñen cor azul, e son moi pequenas, e reunidas en infloescencias.
Xosé
http://untalmarra.wordpress.com/

Anónimo disse...

inflorescéncias, quixen dicir.

rui disse...

Pois moitas grazas pola aclaración, o certo é que non coñezo moi ben o nome das plantas, parecíanme ortigas. É como a xente de interior que non distingue entre berberechos e ameixas, boi e centola, langosta lumbrigante etc.

Paz Zeltia disse...

íache dicir eu: ser non sei que floriñas son, pero de ortigas non!
:)
grazas a un tal marra agora xa sabemos como se chaman.
Véxoas moito pola beira dos camiños
ai que ver canto se aprende viaxando!

Paz Zeltia disse...

Acordeime agora, e véñoche ensinar as flores da ortiga que hai pola zona de onde eu nacín (xa sabes por cerca da Estrada, pero no concello de Silleda)
aquí unha foto

Anabela Magalhães disse...

Pois! Já estou a ver que as urtigas não são especiais na Galiza! kakakakaka
Já estava a pensar que eram! Especiais de corrida!
beijocas

Em@ disse...

Rui:
linda fotografia...e já aprendi mais uma coisa.
obrigada.

Anabela Magalhães disse...

Menino Rui, este blogue desencalha?

rui disse...

Sim, Anabela, tenho-o quase afundido!

Não tenho tempo para esta atividade clandestina, já sabes o muito que me custa redigir duas linhas coerentes e sem erros de ortografia!

Mas também é certo que sinto saudades da escrita, como desabafo, como ferramenta para me reconstruir depois de cada tormenta.

Enfim, agradeço muito que te lembres de mim.

Beijinhos