Ningunha palabra se desapega dos arquivos gardados polos cans do altzaimer para darlle forma duradeira a ese sentimento, feito de tres partes de nostalxia e unha de identidade, que se me enganchaba nas silveiras do camiño real. Tantos anos despóis.
Non, no meu caso é distinto, outra cousa. Non é o sitio onde nacín, alí levo anos sen voltar. É a aldea da miña nai, a miña aldea, o lugar do mundo que máis quixen, agora lonxe, mas sempre no corazón.
Sim, Anabela, estou mas já volto pegar no avião a segunda feira. Só foi coisa de colar um novo papelito no passaporte (e estar um bocadinho com a família). Para o verão espero regressar de-de-definitivamente (Inchalla!!)
Ningunha palabra se desapega dos arquivos gardados polos cans do altzaimer para darlle forma duradeira a ese sentimento, feito de tres partes de nostalxia e unha de identidade, que se me enganchaba nas silveiras do camiño real. Tantos anos despóis.
5 comentários:
Coñezo a sensación... ese apego dooroso, pero irrenunciable... estocolmo?
Non, no meu caso é distinto, outra cousa. Non é o sitio onde nacín, alí levo anos sen voltar. É a aldea da miña nai, a miña aldea, o lugar do mundo que máis quixen, agora lonxe, mas sempre no corazón.
Ah! Estás em casa. :):):)
Sim, Anabela, estou mas já volto pegar no avião a segunda feira. Só foi coisa de colar um novo papelito no passaporte (e estar um bocadinho com a família).
Para o verão espero regressar de-de-definitivamente (Inchalla!!)
Ainda vais ter saudades do Norte de África, Galego!
Eu estou de saída... saio dia 2... Inchalla!
Por agora aproveita a "nossa" Galiza
Beijinhos
Enviar um comentário