collo rumbo ao teu corpo
arquipélago do desexo
no mar da tua pel navego
de illa en illa
largando o aparello dos meus dedos
da miña língua de rede
a pescar nos poros a tua entrega
a meter a bordo toneladas
dos teus suspiros
que salgarei para o inverno
collo rumbo a esa ría
que se riza, muda, medra
chamo polo temporal forza sete
mar arborada,
convertida en océano
entrégoche o meu barco
co que levo alá adentro
ti es todo auga salgada
e amorodos, e café con leite
perdo os pulmóns, fágome peixe
respiro as tuas ondas
aliméntome do plancton
dos teus xemidos
almíbar que conservo
en botes de confitura
para o outono
cando pluf
non haxa máis mar
Non toparía en terra
lugar tan seguro
como nesta tormenta.
Je prends cap à ton corps
archipel du désir
sur la mer de ta peau naviguer
d'île en île
larguer le gréement de mes doigts
de ma langue-filet
pour pêcher dans tes pores ton dévouement
pour mettre à bord des tonnes
de tes soupirs
que je garderai en sel pour l'hiver
je prends cap à cette baie
que se couvre de moutons, change, grandit
j'appel la tempête force sept
mer arborée,
devenue océan
je te livre mon bateau
avec ce qu'il y a dedans
toi, tu est toute en eau salée
et myrtille, et café crème
je perds mes poumons, je me fais poisson
je respire tes vagues
me nourris du plancton
de tes gémissements
sirop que je conserve
dans des pots de confiture
pour l'automne
quand, plouf,
il n'y ait plus de mer.
Je ne trouverais pas en terre
endroit plus sur
que cette tempête.
12 comentários:
pensei que seguía pola ría :(
Non, só hai trece días que marchei, mas semella unha eternidade. Estaba mellor en Arxel o ano pasado, en Orán abúrrome, o hotel non é o mesmo que estar na casiña de un.
si trié j ollé !sa me fais heureuse
l-yom, nhar machi mlih, mais maa kalimatek koullech kher, qelbi, wardati. Bientôt, nroh le-l-djaza'ir, li ndir hweidch bezzef maa enti, aasseli.
todos a auga , hai que aproveitar a tormenta
"Non toparía en terra
lugar tan seguro
como nesta tormenta".
Delicioso Rui...
Sen a coma quedou marabilloso o teu comentario!
Contento de verte por aquí
Qué maravilla...
Abrazo.
Sim, que maravilha!
Gostei de passar por aqui.
E agora ocorreu-me... Oran não fica perto da fronteira com Marrocos? Ou estou a fazer confusão?
É que non hai vírgula, es delicioso, un Rui delicioso e amargo.
pasei a lerche e gostei de ti. Un biquinho rui
Ra: marabilla o teu último post do casanova, brillante, xa o lin tres ou catro veces.
Anabela: sim, fica bem perto de Marrocos, uns 150 Km em linha reta, mas as fronteiras já há anos que estam fechadas. É precisso ir de avião, ou atravessá-la ilegal.
Mariola: voume pór rubio! Menudo piropo que me botas. Claro que son tamén amargo, se fose sempre doce sería empalagoso.
Carameleira: eu também gosto de vôce. E já sabes graças a quem escrevo.
Angel: un biquiño, xa pronto tomamos un té xuntos (se non hai terá que ser cervexa, ou algo polo estilo)
Enviar um comentário