segunda-feira, 9 de junho de 2008

Andoriñas e bandeiras

Erguerse ás seis da mañá non é un exercicio tan duro como puidera parecer, sobre todo cando está o sol xa presionando contra a persiana do cuarto, lográndose filtrar entre as láminas de madeira, e que logo dunha ducha e un almorciño xeitoso, saes ao balcón e as andoriñas voan confiadas a dous metros da tua cabeza, acróbatas experimentadas, apañando mosquitos cunha precisión alucinante. E se volvo a cabeza cara á ponte de Hydra, as farolas están todas adornadas con bandeiras, tres en cada unha, duas arxelinas e unha... portuguesa. Estes detalliños fan que o día comece plutôt bien.

9 comentários:

Anabela Magalhães disse...

E o que faz aí a bandeira portuguesa? Fiquei curiosa... será já um gesto de boas vindas para aqueles que se piraram daqui para fora?

rui disse...

Penso que deve haver uma visita oficial dalgum político português com motivo duma feira internacional, ou qualquer coisa assim. Todas as rúas principais da cidade tenhem os postes de luz engalanados com três bandeiras, a do meio a portuguesa (outra coisa não há, mas banderitas e monumento aos mártires sim, com isso já está tudo feito!). E como cada dia que o senhor presidente sae do seu palácio, há engarrafamentos descomunais.

Com certeza que todos os portugueses que comigo vinham no avião, tenhem algo a ver neste assunto.

llll disse...

as fronteiras non teñen límites, nin sequera en Arxelia. fitando entón esa bandeira verde e vermella dende a túa balconada ben sinxelo pode ser imaxinar arrecendos de bolos de pao quente e natas, xusto á hora do pequeno almorzo. e un xigarriño SG para despois.

rui disse...

Si, alegroume moito ver a bandeira da república nas rúas de Arxel. Tamén teño visto a espanhola, no bunker do consulado, pero... non me produce o mesmo efecto.
Gustoume o teu post de hoxe sobre a visita a Monção. Beijinhos.

Anabela Magalhães disse...

Pois já sei... foi o nosso primeiro que se pirou para aí... nem ele aguenta o estado em que está a deixar o país!!

Anabela Magalhães disse...

Rui, vê se os argelinos ficam aí com o indivíduo!!!!
Xiiii!!! Mas que grande favor que nos faziam!

Raul Martins disse...

Anabela marota! Bem gostaríamos. Ai não!

rui disse...

Senhores ministros já há demasiados na Argelia, acho que não vão querer que ele fique.
Mas eu fico zangado porque não veio me fazer uma visita, eu poderia ter aberto o sofá cama do quarto do computador para ele e além disso teria compartido o meu arroz com cebola! Enfim, quando vaia eu a Lisboa também não passarei visita-lo.

Anabela Magalhães disse...

E fazes bem... mantém-te longe dele por favor!