sexta-feira, 27 de junho de 2008

Mikel Laboa. Txoria txori

Hegoak ebaki banizkion, neria izango zen, ez zuen aldegingo
bainan honela ez zen gehiago txoria izango
eta nik txoria nuen maite

Se lle cortase as ás, sería meu, non marcharía
pero desa maneira xa nunca máis sería paxaro
e o que eu amaba era o paxaro.

Si je lui coupais les ailes, il serait à moi, il ne partirait plus
mais alors il ne serait plus oiseau
et moi c'etait l'oiseau que j'aimais.

Se lhe cortasse as asas, ele seria meu, não partiria
mas desse jeito já nunca mais seria pássaro
e o que eu amava era o pássaro

Si le tallés les ales, sería meu, no escaparia
però d'aquesta manera ja no seria ocell
i el que jo estimava era l'ocell

5 comentários:

Anabela Magalhães disse...

E ainda bem pois assim podemos usufruir das duas coisas.
E demos também nós um passeio até Annaba, acompanhados de boa música.
E o teu post está lindo.
Entronca com o que eu venho dizendo no meu blogue.

oko disse...

fermosa canción. e fermosa mensaxe a que deixa

rui disse...

Si, fermosísima. Cando costamos as ás do paxaro so queda unha galiña que non é o que amabamos, o querer domesticar a cousa amada a destruiría. En fin, é tan lindo e está tan ben contada a mensaxe que sobran palabras.

rui disse...

uiuiui! saíronme unhas cantas faltiñas no anterior comentario, é que era noite e non miraba ben o teclado.

Paz Zeltia disse...

como que trapallada, quedou un conxunto ben lindo.