E díxenme eu durante a longa viaxe de volta a Arxel... non pode ser tan difícil unha língua, xa tenho árbore, xa tenho terra, e casa e luz, e auga e pedra, e ceo e mar. Xa podo comezar a construir un universo onde a árbore botar raíces sen secar, onde a casa estea quente pola noite, a pedra mantenha firmes os recordos, o ceo sexa o produtor incansabel de sonhos e o mar... o mar que me cure as feridas e me encha os pulmóns de esperanza.
shayara-ardh-dar-dho-ma-hidjara-smaa-bahr
Con menos medios hainos que até levantaran impérios, eu só pretendo construir un cuartinho pequeno nalgún recuncho virxe do cerebro (vai ser malo de topar) dende o que ver o mundo a través destas letras revirichadas.
الدّارجة
4 comentários:
maravilla soa!
será difícil mais será gratificante, de seguro
aínda que custa botar raíces
Soa a maravilla e me desespero de só coller palabras soltas nas conversas. Polo menos burro xa sei como se di en árabe e en cabil.
Non sei o que botarei aquí. Aos nenos lévalles dous anos aprender a língua, mas eu falo, e fálanme, as máis das veces en francés, entón é difícil. É coma ir ao País Basco, fálanche castelhano cando es de fóra, ez da erraza hizkuntza ikastea, zaharra ni bezala zaranean. Berrogei ta bat urte ditut!
Eu non creo que che sexa tan compricado atopar ese sitio.
Enviar um comentário